تقویت شانه

برای این که یک دانش آموز بتونه مداد دست بگیره باید از سال ها قبل انگشتانش به صورت ارادی شروع به فعالیت کرده باشن 

واضح ترین گونه برای فهمیدن والدین انگشت اشاره هست که از 9 ماهگی شروع به فعالیت می کنه به صورتی که کودک هر چیزی که می خواد با انگشت اشاره بهش اشاره می کنه.

بعضی بچه ها هستن تو کلاس اول ما بهشون می گیم سه رو نشون بده با سه تا انگشت وسط دست راست یا حالا چپ وقتی سه تا انگشت رو باز می کنه انگشت اشارش همش کجه، شله، برای تست کردن انگشت باید دست ثابت جایی قرار بگیره بعد انگشت اشاره رو تا جایی که به نرمی میاد بالا بیارید بالا معمولا انگشت یا به صورت قائم می شه یا کمی زاویه تند تشکیل می ده اگر انگشت از حالت زاویه قائمه عقب تر بره یعنی یه مشکلی هست باید پیگیری بشه. 

حالا یه موقع هم به احتمال خیلی قوی انگشت ها مشکلی ندارن که دانش آموز مداد رو شل یا خیلی سفت در دست میگیره مشکل از مفاصل بالاتر هست اگر کسی تو زمستون زمین خورده باشه و فقط انگشت کوچکش درگیر باشه نیاز به عمل نیست دو هفته همون انگشت رو تا مچ گچ می گیرن ولی اگر مچ آسیب دیده باشه تمام دست رو تا آرنج گچ می گیرن و بعد هم با مدد کاری و کاردرمانی و فیزیوتراپی باید انگشت ها شروع به حرکت کنند خیلی وقت ها بچه ها تو سن پایین زمین می خورن و ما اصلا متوجه نمی شیم یا اگر هم متوجه بشیم بعضی دکتر ها می گن استخوانش مو برداشته و نیاز به گچ نیست کلا اعضای بدن بچه رو خیلی کم گچ می گیرن چون کوچیکه نمی تونه تحمل کنه می گن گناه داره خودش خوب می شه ولی یه نکته ای هست اونم این که بچه ها هنوز استخوان هاشون حالت غضروفی داره و اگر بعد مو برداشتن که همون شکستگی افراد بزرگ سال محسوب می شه مراعات نکنه بعدا استخوانش بد جوش بخوره نمی تونه مداد دست بگیره.

مدد کار انگشت رو چک می کنه مشکلی نداره مچ هم چک می کنه می بینه مشکلی نیست میاد شانه رو بررسی می کنه می بینه بله مشکل از شانه بچه هست و قالب مشکلات مداد دست گرفتن ها به خاطر شانه هست که درست تشخیص داده نمی شه و وقتیه که تشخیص می دن خیلی راه درمانش طولانی و سخته به خاطر این که دست باید جا داشته باشه بچرخه راحت بالا و پایین بشه مدل مفاصل شانه با بقیه مفاصل فرق داره مثل مفصل زانو نیست که کامل دوتا مفصل درون هم باشن برای همین اگر کسی شانش در رفته باشه احتمال این که چند وقتی یک بار در بره زیاده پس ما باید از شانه شروع به تقویت عضلات کنیم تا انگشتان، که کودک بتونه راحت مداد دست بگیره.

تمام این مشکلات وقتی به وجود میاد که ما از حالت طبیعی کودک رو خارج کنیم من الان راهکار هارو می گم شما ببینید چقدر یک کودک طبیعی خودش یک سری کارهارو غریزی انجام می ده. 

اولین راهکار اینه که بچه چهاردست و پا بمونه به صورتی که وزنش کامل روی همه اندام بدن پخش شده باشه و تیله هارو از توی ظرف به داخل جعبه بندازه قطعا این تمرین اول مدت زمانش کمه ولی آروم آروم می تونه مدت زمانش زیاد بشه تا حتی بچه بتونه شنا تو خشکی هم بره.

راهکار بعد اینه که یک لیوان آب دست کودک بدین و بهش بگین دستش رو دراز کنه و لیوان رو بگیره و راه بره یعنی لیوان در دست با بدن کودک فاصله داشته باشه (دیدین خانم ها تا دوتا شیشه پاک می کنن خسته می شن چون عضلات شونه هاشون مثل آقایون قوی نیست) و یک راه دیگه اینه که برای بچه ها توپ پرت کنید و اون ها با دست بگیرن. توپ باید بالای سر بچه پرت بشه و بچه دست هاش رو بالا بکشه و بپره و توپ رو بگیره. 

یه کار دیگه هم تو پست قبل گفته بودم نخود از لوبیا جدا کنن حتما باید حواستون باشه که با نوک انگشت نخود رو از لوبیا جدا کنن از تمام انگشت استفاده نشه فایده ای نداره. 

تمام این روش ها باید به حالت بازی باشه و بدون سخت گیری وگرنه به هدف لازم نمی رسید و بچه بدتر عصبی می شه. 

تا این جا راهکار های تقویت شانه رو گفتم بقیش باشه برای بعدا خسته شدم